Lage dosis naltrexone

Een lage dosis naltrexone voegt vermoedelijk een bijzonder werkingsmechanisme toe aan het pallet van pijnstillers, en de invalshoek is verwant aan die van palmitoylethanolamide. Vandaar dat we die combinatie, die vrijwel vrij van bijwerkingen is, graag inzetten. Veel goede informatie over deze behandeling op de volgende site.

Hieronder wordt uitgelegd waarom de combinatie van palmitoylethanolamide, samen met een laag gedoseerde opiaatantagonist, het naltrexone (LDN), en een lage dosis Tramadol een duidelijke pijnvermindering kan geven.

Lage dosis naltrexone, LDN 

LDN. Een nieuwe afkorting? Ja, een Amerikaanse, voor Lage Dosis Naltrexon. Er is zelfs al een boek geschreven over ‘de belofte van LDN’. Naltrexone is een opiaat-achtige stof die in doseringen van 50-100 mg ingezet wordt bij de behandeling van alcohol- en opiaatverslavingen. Lage doses Naltrexone (LDN) zijn o.a. in opkomst bij MS-patienten. Het gaat om doseringen die meer dan 10 maal lager zijn, rond de 3 mg per dag.

Het gebruik werd vooral gesteund door een neuroloog uit de VS (Dr Bihari) en door een Engelse gepensioneerde arts. Het zou goede effecten hebben op het immuunsysteem bij MS. Het zou schubs verminderen en de patienten zouden zich beter voelen. Er zijn echter geen grote studies gedaan naar de veiligheid en de effectiviteit van LDN bij MS. Wel enkele kleine, en er zijn een aantal andere auto-immuunziekten zoals de ziekte van Crohn, waar LDN onderzocht is, en de eerste resultaten daarvan zijn interessant. Maar tot dusver kunnen we niet stellen dat LDN effectief is bij de behandeling van de kernproblemen bij MS.  

Maar inmiddels blijken lage doses Naltrexone bij meer ziektebeelden vermoedelijk toch wel zinvol te zijn, en de farmacologie erachter is ook behoorlijk boeiend. 

Werking LDN

Het idee is dat deze stof, die de werking van opiaten in principe tegengaat, tijdelijk op de endorphine receptoren in de hersenen en elders gaat zitten, en dat die receptoren daardoor een veel sterkere affiniteit krijgen voor de lichaamseigen opiaten. Deze lichaamseigen opiaten, de endorphines, beïnvloeden op hun beurt het immuunsysteem en zorgen voor een beter algeheel welbevinden. Dat is volgens de schrijver dezes de verklaring waarom een opiaat antagonist zoals Naltrexone in lage doseringen mogelijk bij chronische pijnen werkzaam zou kunnen zijn.

Voorts is gebleken dat opiaat antagonisten zoals Naltrexone de overmatige activiteit van het immuunsysteem bij bepaalde pathologische problemen kunnen remmen. Daarbij verminderen o.a. de concentraties van bepaalde cytokines die bij neuropatische pijnen een negatieve rol spelen bij het tot stand komen van de pijn.

Aangezien dit soort lage doseringen Naltrexone vrijwel geen bijwerkingen hebben, en bij de individuele chronische pijnpatient soms effectief zijn, is de behandeling van chronische neuropathische pijn met laag gedoseerd Naltrexone het overwegen waard, als andere behandelopties, zoals bijvoorbeeld de behandeling met Lyrica, geen effect hadden. 

December 2010, prof. dr. Jan M. Keppel Hesselink revisie maart 2014, JMKH

Gerelateerde artikelen

The post Lage dosis naltrexone bij neuropathische pijn bij DM appeared first on Neuropathische pijn.