Onze patient heeft DM type I sinds haar 10de jaar en komt nu bijna 2 maanden in ons instituut. Ze kon niet meer dan 10 minuten lopen door de ernstige pijn in haar voeten. Na een aantal behandelingen is de loopafstand toegenomen en heeft ze in rust vrijwel of helemaal geen pijn meer!

Bij diabetes type I ontstaat frequent brandende pijn als symptoom van een neuropathie. Dit is wat de Universiteit van Maastricht erover schrijft:

Eén van de complicaties die kan optreden bij langer bestaande diabetes mellitus is neuropathie; dit is een aandoening van met name de gevoelszenuwen. In veel gevallen beperken de klachten zich tot die gebieden waar de langste zenuwvezels naar toe gaan, d.w.z. de voeten. Wanneer de neuropathie erger wordt, kunnen de klachten ook aan de onderbenen en aan de handen gaan optreden. Deze stoornis in de zenuwfunctie kan een aantal klachten veroorzaken, zoals tintelin- gen, doffe of brandende pijn en later soms spierkrachtverlies in armen en benen.

Gelukkig ontwikkelt niet iedereen met diabetes neuropathie; men schat dat ongeveer 25% van alle mensen met diabetes klachten van neuropathie heeft.

De bouw van het zenuwstelsel

In het menselijk lichaam onderscheiden we naast het centrale zenuwstelsel (dat zijn de hersenen en het ruggemerg) de zogenaamde perifere zenuwen. Deze zenuwen kunnen we opvatten als de bedrading van het lichaam. Ze vormen de verbinding tussen het centraal zenuwstelsel enerzijds en de spieren, de huid en andere organen anderzijds.

Binnen zenuwen kunnen we een tweerichtingsverkeer onderscheiden: van het centraal zenuw- stelsel afgericht en naar het centraal zenuwstelsel toegericht. Zo’n zenuw, die vaak niet dikker is dan enige millimeters, bevat duizenden zenuwvezels. De zenuwvezels die prikkels vanaf het centraal zenuwstelsel naar de spier voortgeleiden noemen we de bewegingsvezels. Vezels die gevoelsprikkels geleiden noemen we gevoelsvezels. De verschillende soorten gevoel (zoals pijn, aanraking, warmte en koude) worden alle via aparte vezels voortgeleid.

Klachten?

De klachten van neuropathie kunnen heel verschillend zijn, en dat maakt het soms moeilijk om ze goed te onderkennen. Daarnaast worden vele klachten en ongemakjes te snel en gemakkelijk afgedaan als ‘dat is neuropathie’.

We onderscheiden:

a. Prikkelingsverschijnselen

Mensen die klagen over prikkelingsverschijnselen hebben last van pijn of een brandend gevoel aan de voeten. Soms is er sprake van tintelingen of van een slapend gevoel. Deze prikkelings verschijnselen kunnen soms zeer hinderlijk zijn en treden nogal eens in de nacht op. Personen die hier last van hebben kunnen dan niet in bed blijven liggen en gaan bijvoorbeeld enige tijd op de koude badkamervloer staan omdat hun voeten zo gloeiend aanvoelen.

b. Uitvalsverschijnselen

Hieronder verstaan we een vermindering van zenuwfunctie. Voorzover het gevoelszenuwen betreft betekent het dat gevoelsprikkels minder goed worden waargenomen. Dat kan er bijvoorbeeld toe leiden dat iemand geen pijn voelt wanneer hij te krappe schoenen draagt of in een punaise trapt. Op het eerste gezicht lijkt dat misschien een voordeel, doch dat is het uiteraard niet omdat men zo ongemerkt wondjes kan krijgen of zijn voeten kapot zou kunnen lopen. Uitvalsverschijnselen aan de vingers kunnen er toe leiden dat iemand problemen krijgt met fijne werkzaamheden omdat zijn vingers voortdurend doof aanvoelen.

Versie oktober 2009; Auteurs: Prof.dr. Jan M. Keppel Hesselink en Drs David J. Kopsky, artsen

Gerelateerde artikelen

The post Diabetes type I, reuma en pijn appeared first on Neuropathische pijn.